Ingeborg
Tekstschrijver. Twee zoons, twee dochters, twee honden, twee poezen en één man!
Homepage: http://www.ipscript.nl
Berichten door Ingeborg
Communicatie op z'n Italiaans
16 dec
Vandaag een drukke dag gehad, wat uiteindelijk resulteerde in een hilarische toestand met mijn (nu nog) collega’s. We proberen allemaal nog vóór de kerst de lopende zaken af te ronden, zodat we met een gerust hart de winkel even de winkel kunnen laten tijdens de feestdagen.
Daarna wachtte mij een kerstborrel van de productgroep Communicatie. Hartstikke attent dat ze ook hun freelancers, waaronder ik, hadden uitgenodigd. Het bleef ook niet bij borrelen. Terwijl we gezellig stonden te kletsen, werden schalen heerlijk dampende schotels ‘Italiaans’ aangevoerd. Wát ik uiteindelijk gegeten heb, weet ik niet, maar lékker was het wel!
Thanx!
Ip blogt door…
12 dec
Het bloggen gaat me goed af. Dat wil zeggen: ik schud de stukjes vrij makkelijk uit mijn mouw. Omdat lang niet alles interessant of relevant is voor mijn Ipscriptblog heb ik me aangemeld op Margriet.nl.
Is dat zakelijk wel slim?? Ik weet het niet: Margriet zoekt een weblogger en ik ding mee naar de functie door de komende periode van me te laten horen. Aan de andere kant: je laat op zo’n blog een persoonlijke(re) kant van jezelf zien.
Je moet goed nadenken voor je je sporen op het internet achterlaat en ik kan niet goed beoordelen of het achterste van mijn tong mij kan schaden (of misschien zelfs goed kan doen). In het kader van: mens durf te leven! waag ik het erop. Als ik zelf iemand in de arm moet nemen, doe ik dat het liefst op basis van ‘de klik’. Misschien werkt het bij mijn potentiële opdrachtgevers hetzelfde als ze lezen what makes me tick.
Sociale media: juíst (ook) voor ziekenhuizen
10 dec
Vanmorgen zat ik in het UMC St Radboud. De afdeling Acute Zorgregio Oost (AZO) werkt daar aan het opzetten van een landelijke digitale kennispoort voor de acute zorg. Niet ter meerdere eer en glorie van zichzelf, maar om informatie voor professionals in de zorg op één plek samen te brengen én om diezelfde professional te laten zien hoe hij/zij de sociale media kan gebruiken om de patiënt en zijn naasten van informatie te voorzien. Meer >
Spagaat bevalt goed
11 nov
Gymnastiek is aan mij niet besteed. En toch gaat de spagaat me de laatste twee maanden goed af. Ik combineer sinds medio september de laatste loodjes van de vaste baan met de (onverwacht vliegende) start van een eigen bedrijf. Dat komt neer op een slordige 50 uur in de week.
De beslommeringen lopen wat door elkaar heen: af en toe knabbel ik wat van de uurtjes van mijn baas af, dan weer zit ik in mijn Ipscripttijd gebogen over stukken voor diezelfde baas. Gelukkig heb ik een flexibele leidinggevende en ben ik een uitstekend administrateur.
Gisteren hebben we weer een nieuwe opdracht binnen gehaald: een website bouwen voor een startende ondernemer. Dat is extra leuk, omdat ik me precies kan verplaatsen in haar enthousiasme en haar twijfels. Mooi dat ik haar kon vertellen hoe ontzettend leuk het is én hoe snel dingen ineens kunnen gaan. Go girl, go!
Arubaanse padden maken agressief
02 nov
Van onze correspondent op Aruba:
Ik moet jullie toch weer even op de hoogte stellen van de laatste ontwikkelingen in de paddenstand. Dachten we eerst dat we er veel hadden, blijkt nu dat dat niets voorstelde!
Vanochtend wilde ik naar mijn auto lopen, hoorde ik een heel eng geritsel. Bleek dat er duizenden padjes (hun staartje nog niet kwijt en nog nat achter de oortjes) voor mij uiteen weken:de grond was bezaaid met het paddespul, soms wel twee lagen dik door paddenpaniek wegens naderend menselijk wezen.
Het lijkt wel een soort Hitchcock film, niet “The Birds” maar “Froggies”. In een plas zag ik een hele grote zwarte vlek. Dat bleken een paar honderd paddenvisjes te zijn, zeg maar de kleine brothers van het gespuis op de oprit.
We hebben vandaag ons best gedaan zo hard en onverwacht mogelijk de oprit op en af te rijden en zoveel mogelijk kleine brothers te doden. Dat lukt goed! We hebben al heel veel paddenlijkjes (helemaal plat gewalst) gescoord. Ik zou tegen ‘me eige’ willen zeggen: “ga zo door!”
De meerwaarde van sportsponsoring
01 nov
Ik was vanmiddag bij de Communicatiekring Nijmegen om alles te leren over de meerwaarde van sportsponsoring én om mijn collega’s in het communicatievak te ontmoeten.
Bob van Oosterhout van Triple Double Sportmarketing gaf een bevlogen presentatie over de mogelijkheden die er zijn om met sport een toegevoegde waarde te genereren voor een bedrijf. Of het nou gaat om het creëeren van imago, het bewerkstelligen van medewerkerstrots, of je doel nu arbeidsmarktcommunicatie is of het opdrijven van de ‘harde verkoop’: sport helpt.
Zo wilde uitvaartverzekeraar Dela af van het sombere imago: dood, eng, herfst…. Ze kozen een manier die niet direct voor de hand ligt: sport. Dela ondersteunt tegenwoordig de frisse, gezonde, blonde volleybalmeiden die naar de Olympische Spelen gingen. Waarom? Om het contrast, dat ik hierboven eigenlijk al schetste. En waarom koos Dela uitgerekend voor deze sport en uitgerekend voor vrouwen? Dela staat voor ‘voor elkaar’. De link naar een teamsport is dan snel gelegd: voor elkaar en met elkaar.
Als je sponsort geef je een financiële injectie waar je wat voor terug wil krijgen. Hoe actiever je bent, hoe meer je terug krijgt voor je centen: activatie is het toverwoord. Zorg dus dat de ‘gesponsorde’ op alle mogelijke manieren (wel toepasselijk en positief natuurlijk) in de schijnwerpers komt te staan. Organiseer events, creëer ze zelf. Zorg dat je je prikkel overbrengt naar de markt.
Natuurlijk bleek een middag te kort: binnenkort mag iedereen die meer wil weten nog een keer met Bob om tafel. Wordt dus vervolgd.
Competitie door competentie
31 okt
Kiezen voor morgen. Geen parodie op de soap, maar de ‘ belichaming’ van de nieuwe koers die het ziekenhuis heeft ingezet. Deels onder de dwang van onze financiële tekorten, maar à la. Al in het najaar van 2005 werd bijvoorbeeld een, ik citeer nu, ‘bevlogen werkconferentie’ gehouden over het waardegedreven leiderschap. Pardon? zult u nu vragen. Ter verduidelijking dan: competentiemanagement. Oh, ach so…. Meer >
Kakofonische kippen
31 okt
In heel het ziekenhuis heerst een wanhopige slag om werkruimte. Als haringen in een tonnetje zitten de kamers volgepropt met werknemers. Je ziet hun gezichten amechtig tegen de ruiten aangeperst. Hun vissenmonden happen wanhopig naar lucht, de ogen staan bol van de wanhoop. Een beginnend kwijldraadje druipt uit de mondhoek, omdat ze de ruimte niet hebben om hun mond volledig te sluiten. Meer >
Sporten(d) gezond?
31 okt
Ik ben niet sportief en hou wel van eten. Dat resulteert in lillend vet. In de winter, bléék, lillend vet. Gelukkig zit het grotendeels van achteren. Dan dreig je het af en toe zelf bijna te vergeten. Tot de kinderen zich in de badkamer weer bescheuren om het maanlandschap op mijn omvangrijke achterwerk. En als ik ze uitzwaai, in de zomer, verdwijnen ze hikkend van de lach om de hoek. Die kipfilets aan de bovenarmen van moeder zijn een blijvende bron van vermaak. Persoonlijk vind ik het wel iets gezelligs hebben. Mijn oma heeft ook van die bleke, zachte lapjes aan de armen hangen. Zo lief. Maar ja, oma is 90…. Meer >
Leugenachtig en schizofreen
31 okt
In mijn vorige column heb ik gelogen. Drie maanden worstel ik nu dus al met een allesverterend schuldgevoel , dat mij wederom in een glaasje safari-cola liet staren. En voor ik nu de indruk wek, dat ik een drankzuchtig mormel ben: ook de verhalen over mijn drankinname berusten niet op de waarheid. Ik ben een slechte drinker. Niet omdat ik een ‘slechte dronk’ over me heb, maar omdat ik er gewoon maar weinig ‘weg kan zetten’. Drank verveelt snel. Ik betrap mezelf er nu op dat ik een zijpaadje ben ingeslagen, tijd om te biechten! Meer >
Laatste reacties