Frustratie spuien

‘Ja, ik ben toch echt geen trut … Of wel soms? Nee, dat dacht ik toch ook! Maar wat die jeugd van tegenwoordig allemaal klaarspeelt, ik kan er met m’n hoofd echt niet bij. Had jij het vroeger in je hoofd gehaald om de cellofaantjes die om een tampon zitten vrijelijk te laten slingeren? En dat je vader dan even later de badkamer instapte en wist dat je ongesteld was? Nee toch? Dat dacht ik! Nou hier liggen die plasticjes open en bloot hoor. Ik gooi ze tegenwoordig zelf maar weg. Wat? Nee, ik heb die meiden al zo vaak gevraagd om die handeling zelf te verrichten, maar ze vergeten het gewoon. Kan ze niks schelen. Bovendien: er zijn erger zaken, zeggen ze. En dat klopt. In diezelfde badkamer. Mijn zoons laten hun boxershorts gewoon slingeren. De badrand hangt vol met gebruikte exemplaren. Sommige vallen eraf en dan stappen we daar gewoon overheen. Of erin! Dat wil je toch niet geloven?!? Je gelooft het wel? Maar dit dan – en dan moet ik weer even terug naar die maandelijkse periode – rondslingerende onderbroeken met het maandverband er nog in? Dan ben je toch volledig de weg van fatsoen en hygiëne kwijt? Je wordt er onpasselijk van? Wat dacht je van mij?!?’

Tuut … tuut … tuut …