Vandaag hebben we kennis gemaakt met Fallusbrood. In de volksmond ook wel piemelmik of lullewegge genoemd. Niet erg geschikt voor consumptie, al is het maar omdat de look & feel niet bepaald uitnodigend is.

Voor wie toch trek krijgt bij het zien van deze creatieve braakbal:

Zet uw hond op dieet; een hongerige maag maakt inventief en onbeschaamd.

Vervolgens kiest u een kind uit uw collectie, wij kozen Bart. De nakomeling in kwestie moet wel hardleers, laks en vergeetachtig zijn. Deze telg vergeet per ongeluk expres voor de zoveelste keer een brood naar keuze op te ruimen; het blijft liggen op het aanrecht.

Nu kunt u gaan slapen, de bereidingswijze van Fallusbrood is namelijk nauwelijks arbeidsintensief te noemen. In de nachtelijke uren grijpt de hongerige hond zijn kans: hij bestormt het aanrecht. Dit zal mogelijk wat moeite kosten, maar de aanhouder wint: hij maait en harkt met zijn poten over het aanrechtblad en weet uiteindelijk de broodzak te bemachtigen. Hij sleept de prooi naar zijn mand, knaagt de zak open en valt aan. Nomnom, noemen we dat tegenwoordig. In lekentaal: hij vreet de complete zak leegt, laat een gelukzalige boer ontsnappen en legt zich te ruste.

Het metaboolsysteem zet zich in werking tegen de tijd dat u uw bed verlaat. Betracht wat geduld, we zijn halverwege.

Een aantal uren later ruikt u vanzelf dat het brood bijna klaar is: kwalijke dampen stijgen op uit de aars van uw huisdier.

Nu is de tijd gekomen vast een krantje klaar te leggen. Niet dat uw hond hiervan gebruik zal maken, maar dan heeft u toch het gevoel ook een actieve bijdrage te hebben geleverd aan het eindproduct.

Halverwege de middag hoort u dan de wekker. Geen gezellig plingetje, maar een kokhalzende ulk die aankondigt dat de anti-peristaltische bewegingen hun aanvang hebben genomen.

Geef de hond de tijd en rust om het Fallusbrood creatief vorm te geven (voor de goede orde: het brood verlaat de hond via de bovenkant!).

En zie daar: piemelmik, lullewegge of – passend bij deze feestelijke eindejaarstijd – Fallusbrood. Bon appetit!

Met dank aan Bart (aangever), Moos (productie en enscenering) en Ben (fotografie)