boerenkool1In mijn jeugd ging het kerstgebeuren gepaard met twee prangende vragen. De eerste draaide om mijn vader. De beste man heeft een afwijkend levensritme: hij gaat pas ’s ochtends om half 6 naar bed en neemt vervolgens tot diep in de middag geen deel aan het gezinsleven. Best zuur om zo’n nachtdier dan op kerstochtend uit zijn hol te bonjouren. Maar daar hadden mijn zusje en ik geen boodschap aan. Over de herrie van onze knorrende magen heen brulden we met gepast enthousiasme dat het ontbijt geserveerd werd. En hij kwam. Natuurlijk. Horde één was genomen.

Wat zich de uren daarna afspeelde, weet ik niet meer. Zelf lag ik ongetwijfeld ergens in huis zwaar misselijk te bekomen van alles wat ik naar binnen had gepropt. Mijn zusje heeft een bescheidener eetpatroon, maar ik verwacht dat ook zij zich niets speciaals kan herinneren. Misschien keek ze naar de kerstboom die mijn moeder op de laatste nipper het huis in sleepte. Altijd een tweedehands exemplaar, gratis en voor niets opgehaald bij de school waar mijn moeder juf was. Lekker voordelig, maar geen bijdrage aan de reinheid van ons huis: de naalden die tijdens het vervoer nog niet waren uitgevallen, storten zich jubelend op de grond zodra het acclimatiseringsproces was doorlopen. Mijn moeder hád de uren tot het kerstdiner kunnen vullen met naaldenraperij, maar deed dat zeker niet. En mijn vader lag in bed. Voor deel twee van zijn nachtrust.

Zodra we hem boven ons hoorden stommelen, zo rond een uur of drie, rees de tweede, jaarlijks terugkerende vraag: wat staat er vanavond op het menu? Veiligheidshalve namen we nooit voorzorgsmaatregelen. Niemand stortte zich op het verzamelen van recepten of haalde interessante voedingsproducten in huis. De twee dochters – en ik moet toegeven dat ik er daar één van was – lustten namelijk niets. En dat hebben ze van hun vader. Waarmee er slechts één persoon, de vrouw des huizes, recht zou doen aan een uitdagend diner. En laat mijn moeder nu een voorkeur hebben voor hypergezond, half rauw voedsel waar geen weldenkend mens een feestelijke dag mee wil opluisteren. Dus wat doe je dan? Dan zet je een trog vol boerenkool op tafel. Vrolijk kerstfeest!