Krappe zak

Krappe zak

Je had mijn kop moeten zien toen ik een net aangeschafte groene DAR-zak in onze vuilnisbak wilde hangen. Lukte niet.

Fase één: twijfel aan mezelf.
Moet ik die vuilnisbak niet anders draaien? Nee, tuurlijk niet! Daar verandert de omtrek van het ophanggebied niet van. Heb ik die zak wel goed vast? Jazekers, die heb ik goed vast. Leer mij zakken hangen.

Fase twee: probleemanalyse.
Twee opties. Zakje te klein. Of bakje te groot.

Fase drie: probleemvaststelling.
Wij hebben een standaardbak die zich nooit eerder iets aan de zak gelegen liet liggen. De ‘oude’ groene DAR-zakken, de landelijke grijze zakken en ook Winterswijkse zakken, een erfenis van mijn ouderlijk huis: onze bak laat zich soepel en meegaand behangen met plastic bekleding die voor zijn interieur ontworpen is. De firma Curver snapt ook wel dat het zaak is het ontwerp aan te passen aan de zak, wil de productie van de containers leiden tot afname en geldelijke opbrengst.

We hebben dus te maken met een krappe zak. Zo krap dat ik hem – zelfs als ik de vuilnisbak tussen mijn stalen dijen probeer te verkleinen en te kneden – niet om de randen van mijn Curvertje kan wurmen. 

 Ik voorzie een stijging in de vuilnisbakkenverkoop in de regio Nijmegen en raad alle bewoners aan een testzak mee te nemen alvorens tot aankoop over te gaan. Ik houd me vanzelfsprekend aanbevolen voor tips over passende bak-zak-combinaties.