In mijn vorige column heb ik gelogen. Drie maanden worstel ik nu dus al met een allesverterend schuldgevoel , dat mij wederom in een glaasje safari-cola liet staren. En voor ik nu de indruk wek, dat ik een drankzuchtig mormel ben: ook de verhalen over mijn drankinname berusten niet op de waarheid. Ik ben een slechte drinker. Niet omdat ik een ‘slechte dronk’ over me heb, maar omdat ik er gewoon maar weinig ‘weg kan zetten’. Drank verveelt snel. Ik betrap mezelf er nu op dat ik een zijpaadje ben ingeslagen, tijd om te biechten!

In de bewuste column deed ik het voorkomen alsof ik weg gereorganiseerd werd. Gelogen! Helaas is mijn functie door die reorganisatie wel danig uitgehold. Er staat nog slechts een skeletje van wat het eens was, het vlees is er afgevreten. De gevolgen zijn niet bepaald jofel voor het bescheiden carrièretijgertje in mij. Ik voel me bloot en uitgekleed. Mij resten slechts ‘klussen’, die tot een nomadisch bestaan lijden: ik heb nu drie werkplekken en er is inmiddels niemand meer die me kan vinden. Ik heb mijn baas dan ook laten weten, dat ik op zoek ben naar een andere baan. Een baan met vlees!

De afgelopen twee weken heb ik twee sollicitatiegesprekken gehad en in beide gevallen werd ik tweede. Verbazingwekkend vond ik het, dat ik bij de eerste sollicitatie werd afgewezen, omdat ik te ervaren was en men mij daarom onvoldoende uitdaging dacht te kunnen bieden. ‘Je CV en presentatie waren overigens uitstekend’, werd mij nog toegevoegd toen ik informeerde naar de reden. Bij de tweede sollicitatie werd ik afgewezen, omdat ik fragiel en onzeker overkwam. Het ging om gelijkwaardige banen en de karakteriseringen volgden elkaar binnen 24 uur op. Huh????

U leest dus nu het bericht van een schizofreen. Ik ben er tenslotte in geslaagd mezelf in een korte periode neer te zetten als competent , ambitieus, fragiel en onzeker. Aangezien ik er niet aan wil, dat ik psychisch onwel ben, heb ik bedacht, dat een sollicitatietraining misschien uitkomst kan bieden. Ik weet wat ik wil, ik kan er alleen nét niet bij…. En, Jan de Hollander, zo’n training is nog gratis ook!