Vanmorgen zat ik in het UMC St Radboud. De afdeling Acute Zorgregio Oost (AZO) werkt daar aan het opzetten van een landelijke digitale kennispoort voor de acute zorg. Niet ter meerdere eer en glorie van zichzelf, maar om informatie voor professionals in de zorg op één plek samen te brengen én om diezelfde professional te laten zien hoe hij/zij de sociale media kan gebruiken om de patiënt en zijn naasten van informatie te voorzien.

De zorg kampt met twee problemen. Op de eerste plaats is de patiënt veel verder in het gebruik van internet als het om gezondheidskwesties gaat. Via het net achterhaalt hij aan de hand van zijn klachten al met welke ziekte hij te maken heeft. Bewapend met al deze digitale informatie loopt hij de spreekkamer binnen. De medici lopen vaak nog achter: zij maken veel te weinig gebruik om basale en/of standaardinformatie op internet beschikbaar te stellen voor hun patiënten. Eén van de gevolgen is, dat diezelfde medicus deze informatie telkens opnieuw moet herhalen, waardoor minder tijd over blijft voor details, het beantwoorden van vragen en het wegnemen van onrust.

Deze werkwijze komt niet voort uit onwil, maar uit onwetendheid. Medici zijn nog veel te weinig op de hoogte van de kansen die het internet hen biedt. Dát is een lacune die www.acutezorg.nl op wil lossen.

Een tweede aandachtspunt is de enorme vergaarbak die internet is. Her en der verspreidt staat op miljoenen sites informatie over de acute zorg. Wat is betrouwbaar? Wat niet? Welke sites zijn bekend? Welke mis je?

Via acutezorg.nl wordt de komende tijd al die informatie samen gebracht: met recht een kennispoort. Of het nu over onderzoek of ziektebeelden gaat, of over de mening van collega-zorgprofessionals: het is er allemaal te vinden. Je kunt binnenkort literatuur in gaan zien en er verschijnen bijvoorbeeld blogs over wat zorgprofessionals gezien hebben. Ook biedt acutezorg.nl de mogelijkheid om achter gesloten deuren van gedachten te wisselen, ervaringen te delen en elkaar te vinden.

Wat ik daar te zoeken had? Ik ben (para-)medicus, geen verpleegkundige en geen ambulancevrouw. Maar ik heb wél beleidsondersteunende ervaring en ik kan schrijven. AZO heeft mij daarom gevraagd om de bloggers van het eerste uur zo nodig te ondersteunen. Door hun teksten eventueel te redigeren, ze tips te geven over de opbouw van hun blog en ze sturen waar wenselijk.

Leuk? Ja! En dan zeker niet op de eerste plaats om het beleg op mijn boterham. Nee, vooral omdat er een heel enthousiaste groep mensen bij elkaar zat, die de mouwen opstropen om dit varkentje te gaan wassen. Dát is wat mijn werk leuk maakt: enthousiast worden van elkaars enthousiasme!