Bekijk de afbeelding op ware grootteOp zondag liggen wij ‘en masse’ voor de tv. Na een hoopvolle start – een uur hardlopen en poetsactiviteiten in onze vervuilde habitat – vallen wij met het hele gezin synchroon in de kussens. Waaruit wij ons nog slechts verheffen om wat mondvoorraad op te halen, dan wel wat blaasinhoud weg te brengen.

De ene film na de andere werken we weg. Dat valt niet altijd mee, zo merkten we gisteren weer. Internet Movie DataBase en de Moviemeter vonden Spartacus een positieve vermelding waard. Maar dit is de Spartacus met Kirk Douglas, de vader van… Uit 1960…. Ik kan daar meestal niet best mee uit de voeten. Het zal ongetwijfeld een prachtfilm zijn, maar wat gaat dat toch allemaal traagzaam voor het moderne oog. En die wulpse, dappere blikken van de mentaal geknevelde vrouwen… En Kirk, wiens karakter op vergevorderde leeftijd nog getergd wordt door de celibataire status. Nooit een vrouw van dichtbij gezien, maar wat houdt die man zich waardig!! We hebben het niet volbracht: LANG(zaam) gekeken, maar niet UITgekeken. Sorry Kirk, Jeanne, Laurence en Tony!