Dochters van Churchill
Ben heeft lang gedacht dat hij getrouwd was met Ingeborg Albers. En hij dacht ook dat zijn oudste dochter net als hijzelf een Hakstege is. Vanmiddag heeft hij ontdekt – in de krant nota bene – dat de waarheid ietsje anders ligt. Beide vrouwen, 45 en 19 jaar oud, zijn Churchills: Ingeborg Churchill en Maartje Churchill. En dat is niet best.
Veel weet ik niet van onze stamvader. Winston deed goed werk in de Tweede Wereldoorlog, liet zich niet in de luren leggen door schoft Hitler en loodste zijn landgenoten en veel Europeanen op het vaste land naar betere tijden. En hij was erg groot, behoorlijk lelijk en veel te dik. Daarbij is hij ook nog dood. Heel erg dood zelfs: hij stierf in januari 1965, een kleine vier jaar te vroeg om mij te verwekken. Toch vermoedt mijn man een genetische verwantschap tussen de Britse politicus en mij. En via mij met onze dochter.
Wat zei Churchill namelijk: ‘Beslissingen kunnen het beste worden genomen door een groep mensen met een oneven aantal, waarbij een groep van drie net te groot is.’
Laat dit even op u inwerken.
Ja? Heeft u hem? Dat er dan dus een ‘groep’ van één persoon overblijft? Nou, die groep heet bij ons thuis Ingeborg. Of Maartje. Nooit Ben.
Had hij die krant maar niet moeten lezen.
Print artikel | Dit bericht is gepost door Ingeborg op dinsdag 27 januari 2015 om 16:40 uur en is gearchiveerd onder Blog. Volg reacties op dit bericht via RSS 2.0. Reacties zijn momenteel uitgeschakeld, maar je kunt trackback van je eigen site. |
Nog geen trackbacks.
Commentaar is gesloten.
ongeveer 9 jaar geleden
Dag Ingeborg..
dank zij een FB vriendinnetje die deze quote van Churchill in een bepaalde context heeft geplaatst, ben ik gaan googelen en ben dus hier terecht gekomen en gaan kijken wie deze Ingeborg dan wel was . Nou dat blijkt dus een leuke vrouw, met leuke baan en leuke teksten 😉 Als het ooit nog eens echt van toepassing moge worden.. zal ik aan je denken.
Met een big smile een vriendelijke groet
van
Eugenie
ongeveer 9 jaar geleden
Oh, wa errug … Eugenie: ik heb je reactie dus volledig gemist. Gelukkig is Ben niet op de loop gegaan voor mijn karakter om zijn heil te zoeken bij een wat minder bedisserig vrouwspersoon en is hij blijven waken over mijn besognes: hij zag dus jouw superlieve bericht en mijn compleet afwezige reactie daarop. Veel te laat, maar daarom niet minder gemeend: dank voor je berichtje, écht heel leuk om te horen!