Ooit zag ik haar ergens zitten en vertelde iemand me haar naam en wat ze deed. Ze zat te eten en ik wenste haar een smakelijke maaltijd. Dat was alles. Maar we vonden elkaar wel op Twitter.

Twitter staat flink in de belangstelling de laatste tijd en ik heb me er met hangen en wurgen toe gezet het uit te proberen. Ik ben niet zo van de ‘one liners’, heb liever een echt gesprek met mensen. Aan de andere kant: een mens moet met z’n tijd meegaan en ontwikkelingen niet bij voorbaat boycotten. Ik twitter dus (een beetje). Onder andere met haar. Korte berichtjes die nergens over gaan.

Nou ja, nergens? Vandaag moest ik haar interviewen en dan blijkt je digitale contact een voedzame bodem te hebben gelegd om meteen de goede sfeer te hebben om de tekst te laten rollen. Twitter: bedankt!

Benieuwd naar Twitter? Vincent Evers, trendwatcher kan je uitleggen wat het is: