Speechen voor de liefde

Of ik een speech wil schrijven voor Charlotte en Geert? Ze gaan trouwen in een Zuid-Europees land en hun (schoon)vader gaat een toespraak houden. Hij vindt het echter lastig om alles uit zijn hoofd en op papier te krijgen. Ik ken Charlotte noch Geert. En hun (schoon)vader net zo min.

Bovendien heb ik zelf weinig met ’trouwen’. Ik ben al 18 jaar met Ben, waarvan – ja, ja – bijna 15 jaar getrouwd. Maar dat telt niet, want we trouwden onder dwang. Mijn schoonmoeder, een schat, kon het niet verkroppen dat we een kind kregen zonder getrouwd te zijn. Om haar een plezier te doen, zijn we overstag gegaan. Met een buik van zes maanden stond ik voor de ambtenaar van de burgerlijke stand. Die persoonlijke onwilligheid wil echter absoluut niet zeggen, dat ik het huwelijk onzinnig, overbodig of overdreven romantisch vind. Integendeel!

Maar ik dwaal af. Terug naar Charlotte en Geert. Die ik niet ken en nooit zál kennen. Maar hun (schoon) vader wel. Hij stuurde me een vrij uitgebreid profiel van de trouwlustigen, dat we gebruikten tijdens een gesprek van een uur. Ik wil de ‘speecher’ altijd persoonlijk spreken, omdat de tekst die ik opstel uiteindelijk uit zijn mond gaat rollen. Mens en tekst moeten dus wel passen.

En het is gelukt! Ik kreeg net een mail van ‘vader’, dat hij heel tevreden en zelfs geëmotioneerd was. Er zijn klussen die financieel aantrekkelijker zijn (speeches doe ik voor een vaste prijs, het moet voor de wederpartij wel leuk blijven: als ik mijn uurtarief op de opdrachtgever loslaat, komt er nooooit een speech), maar of die ook zo leuk zijn???