Ik moet wel eens plassen. Eerlijk gezegd moet ik verrekt vaak plassen. Mijn blaas legt het af tegen de liters thee die ik naar binnen werk. Eerdaags zal ik me bij een uroloog moeten melden om in dagbehandeling een nieuw elastisch sluitinkje rond de blaas te laten aanbrengen; anders ga ik behoren tot de groep vrouwen die kuis de benen kruist bij nies of hoest. Met mijn moyenne blijft het toiletbezoek niet beperkt tot de huiselijke pot. Ik doe altijd een afscheidsplas voor ik naar een afspraak ga en weet dan nipt de toiletruimte bij de klant te halen. Vermits deze zich niet buiten de actieradius van mijn blaas bevindt. Anders breng ik de firma Shell een spoedbezoekje.

Meestal red ik het minstens tot de parkeerplaats van mijn doel, en dankzij het grote aantal vaste klanten kan ik de locaties van hun toiletruimtes blindelings en tijdig vinden. Maar dan raak ik toch zó confuus van dit soort boodschappen.

Door (te?) spoelen knop 5 seconden vasthouden….

Huh?