Wie heeft nog een Lowlandskaartje tegen een goede prijs? Want wij zijn over onze toeren. Hysterisch bijna. We blijken niet drie, maar slechts twee kaartjes voor Lowlands te hebben. In augustus moet dus een vader kiezen uit zijn kinderen: neemt hij zijn zoon of zijn dochter mee? Wie bespaart hem die keuze?

Tegen beter weten in stuurde de moeder van voornoemde kinderen onderstaande mail naar de reguliere kaartverkopers:

De meeste paniekaanvallen uiten zich door een hysterische blik, verkrampte spieren en, in de ergste gevallen, hevig transpireren. Toen ik gisteravond thuiskwam en mijn man in een hevige lachaanval voor het raam zag staan, hield ik dus geen rekening met een drama. Zijn wapperende armen wezen er echter op dat spoedig verbaal contact zeer wenselijk was. Eenmaal binnen viel de bom.

Sinds haar negende gaat mijn man Ben met onze dochter Floor (nu 12) naar Lowlands; de bandjes van 2008 en 2009 zitten nog steeds om haar arm. Ze zijn allebei verslaafd aan ‘highly acclaimde’ muziek. Dit jaar wilde ook zoon Bart (15) mee: het perfecte uitje om de warme banden nog wat aan te halen. Ben sloeg bij de opening van de kaartverkoop meteen toe en bestelde drie tickets en een verblijf met vouwwagen op het camperterrein. Er was wat ‘geklooi’ bij de bestelling. Ben kreeg een foutmelding, maar alles leek uiteindelijk in kannen en kruiken. Joost mag weten waarom Ben gisteravond alles naliep – wellicht kreeg hij een tip uit hoger sferen – feit is dat hij ontdekte dat hij niet drie maar slechts twee kaarten had voor Lowlands! En geen reservering voor het camperterrein. Dat laatste was zo opgelost: gelukkig waren er nog plaatsen. Maar dat derde kaartje….. dat is er dus niet. Beide kinderen zijn te jong en te enthousiast over Lowlands om zich grootmoedig naar de ander op te stellen: ze willen allebei en de ander moet zich maar terugtrekken. Wij vinden het geen goede oplossing om één van hen thuis te laten: we danken God juist op onze knietjes dat ze smaak ontwikkelen in plaats van mee te hossen op de liedjes van onze lieve Sieneke en de beminnelijke Frans Bauer.

Ik zit nu met een man met hoofdpijn (als variatie op het welbekende thema vrouw-met-hoofdpijn), een huilende dochter en een stampvoetende zoon. Ik wil hen graag uit de spiraal van hysterie halen, maar hoe kom ik nog aan kaartjes als ik m’n vingers niet wil branden aan de zwarte markt?

Maak mij, en vooral Ben, Floor en Bart blij: elke tip, elk gebaar is van harte welkom!