Ingeborg

Tekstschrijver. Twee zoons, twee dochters, twee honden, twee poezen en één man!

Homepage: http://www.ipscript.nl


Berichten door Ingeborg

Boetes en Brogues

Begin twintig waren we. En vreselijk verliefd. Binnen een jaar trok mijn lief bij me in. Paradijselijk woonden we in een souterrain van 5 bij 4 waar sinds de jaren vijftig niets meer aan was gedaan. En toen deed zich een buitenkansje voor.

Mijn goede vriendin had een aantal jaren daarvoor een goede slag geslagen: een zakenman op, in onze ogen, gevorderde leeftijd. Hij was zeker vierendertig! Hij boerde goed en zij trok bij hem in in zijn provinciale penthouse. Vanzelfsprekend ging het stel, hij rijk, zij mooi, op een welverdiende vakantie. Er werd naarstig gezocht naar een oppas voor de twee ongezeglijke Jack Russels die aan het jonge geluk waren toegevoegd. En dat was ons buitenkansje. Meer >

Netwerken: het werkt!

Ik ben geen geboren netwerker. Vind het een onprettige gedachte om te ‘leuren’ met mijn nieuwe toko; ben bang om mensen lastig te vallen. Maar voorlopig is het nog niet eens nodig geweest om hier extra op in te zetten: ik bleek namelijk van nature al te netwerken, al noemde ik het tot voor kort: oprechte interesse in mensen. Ook wel: het onderhouden van sociale contacten. Uit diezelfde contacten komen nu opdrachten binnen sijpelen.

Op zo’n manier kan ik me zonder bezwaard gevoel bekwamen in een extra dimensie. Ik combineer het aangename met het nuttige. In zwaardere (financiële) tijden zal ik daar ongetwijfeld ‘mijn voordeel mee doen’, zoals mijn leraar Nederlands het altijd al zei.

Ach, en eigenlijk is netwerken een heel nuttige tijdsbesteding. En nog leuk ook. We helpen elkaar gewoon!

Defensie vecht voor kinderen met kanker

Ik was zaterdag op verzoek van Acute Zorgregio Oost op de luchtmachtbasis in Volkel. Defensie organiseerde een supersnelle en onbezorgde dag voor kinderen met kanker uit het UMC St Radboud in Nijmegen.

Lange rijen met Ferrari’s en zelfs een Lamborghini stonden opgesteld, blinkend in de zon. Met hoge snelheden werden de kinderen, hun broers en zussen en hun ouders over het ‘circuit’ rondgereden. Ze gingen zo hard, dat de snelheden vaak niet te meten waren. Even kon iedereen zijn zorgen vergeten. Niemand staarde een ander aan. Alle aanwezigen wisten tenslotte waar die kale koppies, de pruiken en de slangetjes in de neus voor waren. Ja, deze kinderen hebben kanker, maar tijdens deze zonovergoten dag (zelfs het weer liet zien wat samenwerking is) schoof dat naar de achtergrond. Samen met de vrijwilligers genoten de kinderen en hun familie van de supersnelle auto’s, van de opstijgende F-16’s,  van de demonstraties van de hondengeleiders en de brandweer, en van een heerlijke lunch. Meer >