Blog

Op zondag liggen wij ‘en masse’ voor de tv. Na een hoopvolle start – een uur hardlopen en poetsactiviteiten in onze vervuilde habitat – vallen wij met het hele gezin synchroon in de kussens. Waaruit wij ons nog slechts verheffen om wat mondvoorraad op te halen, dan wel wat blaasinhoud weg te brengen.

De ene film na de andere werken we weg. Dat valt niet altijd mee, zo merkten we gisteren weer. Internet Movie DataBase en de Moviemeter vonden Spartacus een positieve vermelding waard. Maar dit is de Spartacus met Kirk Douglas, de vader van… Uit 1960…. Ik kan daar meestal niet best mee uit de voeten. Het zal ongetwijfeld een prachtfilm zijn, maar wat gaat dat toch allemaal traagzaam voor het moderne oog. En die wulpse, dappere blikken van de mentaal geknevelde vrouwen… En Kirk, wiens karakter op vergevorderde leeftijd nog getergd wordt door de celibataire status. Nooit een vrouw van dichtbij gezien, maar wat houdt die man zich waardig!! We hebben het niet volbracht: LANG(zaam) gekeken, maar niet UITgekeken. Sorry Kirk, Jeanne, Laurence en Tony!

Dagelijkse ‘modus operandi’ na het aflopen van de wekker: computer aanzetten, inloggen en richting badkamer. Tegen de tijd dat de monitor beeld produceert, heb ik allang mijn rug gekeerd. Uiteindelijk kom ik natuurlijk terug, maar dat duurt doorgaans ruim anderhalf uur. Die ik goed besteed. Vanzelfsprekend. Half uur joggen met de honden, half uur krant lezen en ‘boterhammetje doen’, dan dient het ochtendhoofd nog beschilderd te worden en de kinderen uitgezwaaid. Pas rond 8.45 uur keer ik terug naar voornoemde computer.

Waarom ik vanmorgen afweek van m’n vaste prik mag Joost weten, maar ik deed het. Nog vóór zevenen zag ik berichten binnenstromen van mede-Twitteraars die een eigenaardige tekst van me hadden ontvangen. Alarmfase 1 was ingegaan; waarschuwingen kwamen van alle kanten. Sommigen bedekten de lading met verzachtende termen en spraken over ‘sexueel getinte boodschap’, anderen raadden me aan m’n wachtwoord te wijzigen en plakten daaronder heel diplomatiek de gewraakte sextekst, zonder verdere toelichting. Dat was ook niet nodig: ik snapte ‘m wel. En sloot mij bij mijn collega-Twitteraars aan: ik had geen inhoudelijke voeling met de boodschap van mijn ghostwriter. Onmiddellijke actie was zeer gewenst. Wachtwoord is aangepast en mijn eer waarschijnlijk niet te veel bezoedeld.

Ik ben een vreselijk ondankbare hond. Het bedrijf dat mij alles geeft wat m’n hartje begeert, verjaart (bijna) zonder dat ik er erg in heb. Sinds precies een jaar gunt het mij creativiteit, flexibele werktijden, geweldige contacten, verbreding van de horizon, een aantrekkelijk inkomen en een perfecte werkplek. Ik was al een zondagskind, maar sinds Ipscript van start ging, ben ik helemáál himmelhoch jauchzend;-)

Anyway: vandaag bestaat mijn eigen bedrijf een jaar. Het is nog nacht, maar de bakker is net als ik al op. Alleen weet hij nog niet wat ik weet: de taart die hij staat te bakken is voor mij! Straks maar even de fiets op om hem op te halen. Even feest met m’n liefies: man en vier kinderen. Kan ik ze meteen bedanken voor hun onvoorwaardelijke steun en begrip!

We trakteren onszelf af en toe op een weekendje weg. Huizenruil met mijn schoonouders is een beproefd en uitstekend concept: zij passen in ons huis op de kinderen, meneer en mevrouw Ipscript trekken richting Achterhoek, even terug naar onze wortels. Dat blijkt ook een uitstekende remedie tegen onzekerheden over je looks.

Ondanks dat we allebei wat eenkennig van aard zijn, scoorden we daar binnen twaalf uur een fijne nieuwe vriend: Rick. Deze 17-jarige werkt achter de sigarettenbalie van de plaatselijke Appie Heijn en heeft zichzelf onsterfelijk gemaakt toen ik daar een week na mijn 40e verjaardag een pakje sigaretten aan wilde schaffen.

Hij overhandigde me braaf het gevraagde pakje Kent menthol, maar stelde daarbij DE vraag: ‘Bent u 16?’. Ik verstond ‘m niet…. en de tweede keer nog niet… Bij de derde keer begreep ik eindelijk wat hij vroeg, maar bleef hem als een vis op het droge – naar ademhappend en met uitpuilende ogen – aanstaren. Ik zeg: ‘Ik ben veertig!’ Vervolgens, bij het afrekenen, en net weer enigszins bij zinnen, vroeg ik hem of hij dat verplicht aan iedereen moest vragen. Zonder blikken of blozen antwoordde hij: ‘Alleen als ik twijfel.’ Hij zal meneer Ipscript wel een hele vieze, oude man heb gevonden met dat jonge ding aan zijn zijde 😉

Tip: ik heb Rick wijselijk niet gewezen op de noodzaak tot het aanmeten van een bril. De Albert Heijn in Groenlo is dagelijks geopend, op zondag van 16.00 – 19.00 uur. Dames: grijp je kans!

Of ik een speech wil schrijven voor Charlotte en Geert? Ze gaan trouwen in een Zuid-Europees land en hun (schoon)vader gaat een toespraak houden. Hij vindt het echter lastig om alles uit zijn hoofd en op papier te krijgen. Ik ken Charlotte noch Geert. En hun (schoon)vader net zo min.

Bovendien heb ik zelf weinig met ’trouwen’. Ik ben al 18 jaar met Ben, waarvan – ja, ja – bijna 15 jaar getrouwd. Maar dat telt niet, want we trouwden onder dwang. Mijn schoonmoeder, een schat, kon het niet verkroppen dat we een kind kregen zonder getrouwd te zijn. Om haar een plezier te doen, zijn we overstag gegaan. Met een buik van zes maanden stond ik voor de ambtenaar van de burgerlijke stand. Die persoonlijke onwilligheid wil echter absoluut niet zeggen, dat ik het huwelijk onzinnig, overbodig of overdreven romantisch vind. Integendeel!

Maar ik dwaal af. Terug naar Charlotte en Geert. Die ik niet ken en nooit zál kennen. Maar hun (schoon) vader wel. Hij stuurde me een vrij uitgebreid profiel van de trouwlustigen, dat we gebruikten tijdens een gesprek van een uur. Ik wil de ‘speecher’ altijd persoonlijk spreken, omdat de tekst die ik opstel uiteindelijk uit zijn mond gaat rollen. Mens en tekst moeten dus wel passen.

En het is gelukt! Ik kreeg net een mail van ‘vader’, dat hij heel tevreden en zelfs geëmotioneerd was. Er zijn klussen die financieel aantrekkelijker zijn (speeches doe ik voor een vaste prijs, het moet voor de wederpartij wel leuk blijven: als ik mijn uurtarief op de opdrachtgever loslaat, komt er nooooit een speech), maar of die ook zo leuk zijn???